غذاي كامل براي تليسه ها

بجاي اينكه گوساله ها را با علوفه و كنسانتره بطور جداگاه تغذيه نماييم ، مي توان آنها را مخلوط كرده و به صورت يك غذاي كامل تغذيه كنيم . در بعضي موارد اين عمل به مديريت كمك مي كند و در مصرف كارگر صرفه جويي مي شود.

تا پنج ماهگي يك سوم ماده خشك مورد نياز گوساله ها را بايد از علوفه و دو سوم بقيه را از غلات تأمين نمود .

براي گوساله هاي 6 تا 10 ماهه ، 75% ماده خشك مورد نياز را از علوفه و25% آن را از غلات تغذيه كيند .

در روزهاي گرم ، روزي يك نوبت به اندازة مصرف ، غذا را مخلوط كنيد . تليسه ها را بر حسب سن و اندازه گروه بندي كنيد و به اندازه كافي فضاي آخور براي آنها منظور نماييد . اگر در بين گوساله هاي 60 الي 90 روزه اسهال مشاهده شد ، آنها را با علوفه گرامينه و كنسانتره تغذيه نماييد ، در غير اين صورت ، برنامه غذايي علوفه خشك و كنسانتره را تا 90 تا 120 روزگي به تعويق اندازيد .

تغذيه گوساله ها را با مخلوط 60:40 ( كنسانتره : علوفه ) شروع كنيد . از مكمل فسفر استفاده كنيد ، مگر اينكه علوفه يا كنسانتره حاوي مقدار كافي فسفر باشد .از مكملي كه نسبت كلسيم به فسفر در آن مناسب باشد استفاده كنيد . جيره را به طور كامل مخلوط كنيد .همچنين مي توان از مخلوط 90% كنسانتره و 10% علوفه همراه با چراگاه بطور محدود استفاده نمود .

گوساله هاي ماده را مي توان از 8 تا 9 هفتگي تحت اين رژيم غذايي قرار داد . از 6 تا 24 ماهگي بهتر است كه از جيره هايي با درصد علوفه بيشتر استفاده نمود .

گوساله ها را مي توان با چراگاه محدود يا بدون چراگاه پرورش داد . وقتي از چراگاه استفاده نمي شود ، بايد مقداري مكمل ويتامين A تغذيه نمود .

روشهاي تغذيه تليسه ها

يك گوساله بعد از اين كه به طور موفقيت آميز از شير گرفته مي شود و به سن 3 ماهگي مي رسد ، آمادة وارد شدن به سيستم تغذيه اي تليسه ها است . گروه بندي تليسه ها به صورتي كه در ذيل آمده است مي تواند هزينه و رشد را مطلوب كند . دلايل تقسيم بندي تليسه ها به هفت گروه عبارتند از : نياز به مواد مغذي ، اختلاف در مصرف ماده خشك ، اختلاف جثه ، جفت گيري با تلقيح مصنوعي و نيازهاي آبستني . بطورخلاصه :

* به تليسه هاي زير 3 ماه ، سيلاژ ذرت ، هيلاژ مرطوب ( بالاي 60 درصد رطوبت ) و علوفه مرتعي ندهيد .

* گروه 1 و 2 نياز به مكمل دانه ( 5-3 پوند ) براي تأمين انرژي و يك مكمل پروتئين ( 1/2 پوند ) دارند .

* گروه 3 و 4 بسته به نوع و كيفيت علوفه نياز به مكمل دانه دارند ( 3-1 پوند ) .

* گروه 5 و 6 ممكن است به دانه يا مكمل پروتئيني اضافي بيشتر از منبع علوفه اي نياز نداشته باشند

* جيره گروه 7 مي تواند مشابه به گروه 5 و 6 باشد ولي حاوي سطح بالاتري از مواد معدني كمياب ، ويتامينها و همين طور مواد مغذي جهت تأمين نياز گوساله متولد شده باشد .

* همه تليسه ها بايد يك تركيب مواد معدني و ويتاميني متوازن را در جيره داشته باشند ( نه به صورت انتخابي ) .

* همه تليسه ها بايد با يك اصلاح كننده شكمبه مورد تغذيه قرار بگيرند .

* نمك عناصر كمياب و يك ماده معدني را مي توان به طور جدا بر اساس انتخاب آزاد تغذيه كرد ( جايگزين ميزان مواد معدني كه از طريق جيره دريافت مي كند ، نمي شود ) .

به مصرف خوراك براي اجتناب از مصرف بيهوده و هزينه بالا تر غذا توجه كنيد .

عوامل محيطي مي تواند نياز انرژي را فراتر از نياز طبيعي حيوان افزايش دهد . مثلاً يك تليسه 600 پوندي نياز به 1/9 پوند TDN در روز دارد . اگر تليسه ها در جايگاه باز و زمستان نگهداري شوند ، به ميزان 3 پوند TDN به احتياجات اضافه كنيد ولي چنانچه تليسه سنگين است و از پوشش بستري برخوردار است مقدار افزايش را به 381/0 پوند TDN محدود نماييد . و چنانچه هر دو شرايط اتفاق بيفتد ، در اين حالت 75/0 پوند دانه اضافي ديگر نياز است ، در غير اين صورت ، ميزان رشد كاهش خواهد يافت

خطر انباشته شدن چربي در پستان ( توسعه پستان چاق )

تحقيقات به طور روشن بيان مي كنند كه جيره هاي با انرژي بالا همراه با مصرف پروتئين در حد ناكافي توليد تليسه هاي با وضعيت بدني بالاتر[1] از حد مطلوب كرده و توسعه غده پستان و توليد شير كاهش مي يابد تغييرات هورموني ( سطح پايين تر هورمون رشد و هورمونهاي ديگر توسعه دهنده پستان[2] ) باعث اين اثر منفي مي شود . مرحله توسعه قبل از بلوغ ( 10-4 ماه سن ) كه مصادف با زمان توسعه غدد پستاني ، مجاري ترشحي و سلولهاي پارانشيمي است ، زمان مهم و حساسي است . محققين نيويوركي نشان داده اند كه اگر سطح مواد مغذي تنظيم باشد و امتياز وضعيت بدني هم در محدوده طبيعي باشد توسعه پستان صورت مي گيرد (بر اساس توليد شير تليسه ها اندازه گيري شده است ) .

پروتئين خام

پروتئين خام موردنيازگوساله ها ازسن 3 ماهگي تا 6 ماهگي 16 درصد و از 6 ماهگي تا مرحله جفتگيري 12 درصدتوصيه شده است . درسنين 3 تا 6 ماهگي ، ازكل پروتئين خام ، 40 تا 60 درصدآن بايدازنوع پروتئين غيرقابل تجزيه باشد وبقيه شامل پروتئين تجزيه پذيرومحلول باشد .

البته بخاطرگران بودن اين نوع پروتئين ها (كنجاله سويا – پودرگوشت وخون – پودرماهي ) مي توان اين نوع پروتئين را به ميزان 15 تا 30 درصدنيزكاهش داد . (يعني درجيره گوساله هاي 3 تا 6 ماه بايد 30-15 درصدازكنجاله سويا وپودرگوشت ياهرنوع ماده اي كه پروتئين غيرعبوري زيادي دارد استفاده كرد) .تغذيه زيادازكاه غلات كه داراي قابليت هضم كمي هستند ، تراكم موادمغذي راكاهش داده وبرمصرف منابع پروتئيني گران قيمت وبهره وري خوراك تاثيرمنفي مي گذارد . ازآنجا كه در سنين 3 تا 6 ماهگي بايستي تراكم انرزي بالا باشد ، توصيه مي شود ازمصرف موادي مانند سبوس گندم كه موجب كاهش تراكم انرژي مي شوند خودداري شده وازغلات پرانرژي مانند جو – ذرت – گندم استفاده گردد .

درمجموع تحقيقات نشان مي دهد كه از سن 6 ماهگي به بعد پروتئين جيره بايددرحدود 12 درصد باشد دراين سنين ديگرنيازي به پروتئين غيرعبوري يا كنسانتره زيادوگران قيمت نيست

موادمعدني

استخوانهاي گوساله ها هماهنگ با بافت هاي ديگر بدن داراي رشدسريع مي باشند . لذاتامين موادمعدني لازم به ويژه كلسيم وفسفر درجيره آنها داراي اهميت فراواني مي باشد . معمولا كنسانتره ازنظرفسفرغني بوده وتامين فسفرموردنيازگوساله ها با دراختيارگذاشتن كنسانتره كافي انجام مي شود . امابراي تامين كلسيم مورداحتياج آنها بهترين راه اين است كه به ميزان 1 تا 5/1 درصد به كنسانتره پودرسنگ آهك اضافه شود